WPADŁAM W DEPRESJĘ BĘDĄC W CIĄŻY

TOREBKA- CLICK

Było się wstyd do tego przyznać, bo jak można było czuć niechęć do własnego dziecka. Chyba to można nazwać elementem załamania, który powodował, że nienawidziłam nikogo razem z samą sobą. Budziłam się niechętnie, wolałam przespać większość dnia by tylko nie myśleć o tym co dzieje się realnie. Płakałam - w dodatku tak bardzo, że nie mogę tego dobrze opisać słowami, było to nie do ogarnięcia, dziwiłam się temu co ze mną jest nie tak. Za bardzo nie wiem dlaczego, widziałam wtedy tylko obraz siebie szczęśliwej przedtem i to powodowało u mnie łzy na policzkach. Pierwszy raz mogłabym powiedzieć, że zetknęłam się z jakimś rodzajem depresji, nie znam się na tym za dobrze. Był to jeden wielki koszmar, który trwał kilkanaście dni.
Gdy dowiedziałam się o ciąży byłam szczęśliwa. Nie miałam ochoty płakać, ani użalać się nad sobą. Nie sądziłam, że końcówka może być tak wyczerpująca i trudna psychicznie. Zwłaszcza, że nie zdawałam sobie sprawy z tego w jakie nastroje wpadnę- raz szczęście, raz przygnębienie, śmiech i płacz. Wielka przeplatanka. Choć tego się chcę to nie znaczy, że do końca zawsze ten fakt będzie tak cieszył. Mnie w pewnym momencie załamał, nie mogłam wydusić z siebie słowa prócz płaczu. Najdziwniejsze jest to, że miało to wszystko miejsce dosłownie jakiś czas temu, a ja tak zdaje już sobie sprawę,że to nie mogłam być ja. Nie udzielałam się zbytnio na blogu, ani innych social mediach. Czułam się grubo, podle i źle. Przeszkadzało mi każde kopnięcie dziecka, każdy ruch, czasem nie chciałam nawet tego brzucha dotykać przez co zamykałam się w sobie. 

Nie umiem teraz doradzić każdej przyszłej matce co robić w takiej sytuacji, bo sama nie wiem czy do końca to wszystko mi minęło i będę w stanie normalnie funkcjonować. Huśtawki nastrojów bywają okrutne, ze skrajności w skrajność. Wiem, że to nie było powodem do wstydu, ani czymś o czym miałabym nikomu nie mówić. Teraz to wiem. Być może moje dziecko kiedyś przeczyta wszystkie słowa tutaj i złapię się za głowę - jakoś wyjaśnię mój upadek psychiczny. Na razie jest dobrze, w końcu musiało być.

LEGINSY- CLICK | TOREBKA- CLICK